กระบี่ 7 วันที่ฝันไป ตอนที่9 ถ้ำไวกิ้ง ปิเละลากูน อ่าวโละซามะ อ่าวมาหยา ภูเก็ต

แวะอ่านตอนที่ 8 ที่นี่จ้า >> กระบี่ 7 วันที่ฝันไป ตอนที่8 เขาขนาบน้ำ แยกมนุษย์โบราณ เกาะพีพีดอน

เมื่อวานได้เล่าบรรยากาศการดำน้ำบริเวณรอบๆเกาะพีพีดอนไปแล้ว วันนี้เป็นการท่องเที่ยวกระบี่วันสุดท้ายของพวกเรา โดยจุดหมายปลายทางแรกในวันนี้คือ เกาะพีพีเล เราไปกันเลยดีกว่า เล็ดสะโกววว

วันนี้อากาศมืดฟ้ามัวดินสุดๆ เรานัดพี่คนขับเรือไว้ 7.00 น. เลทไปไม่เกินห้านาที พี่เค้าก็ขี่จักรยานมาแล้ว ก่อนออกเรือพี่เค้าบอกว่า “วันนี้คลื่นแรงเหมือนๆเมื่อวาน อาจจะเข้าอ่าวมาหยาด้านหน้าไม่ได้นะ เดี๋ยวพี่จะขับอ้อมไปทางด้านหลังแล้วน้องเดินขึ้นไปห้านาทีถึงอ่าวมาหยาเลย” พวกเราซึ่งวันนี้เหลือกันอยู่แค่สามสาว ชายหนุ่มอีกสามคนป่วยเลยมาด้วยไม่ได้ เราเห็นว่าเดินต่อแค่ห้านาที สบายอยู่แล้ว ชิลๆ โอเคออกเลยค่ะเพ่!!!

ออกเรือมาได้สักพัก โถ่ถังกะละมังบิ่น ฝนตกหนักมว๊ากกก ตัวเราเองเป็นพวกคิดในแง่ร้าย setup ชูชีพให้มั่นคง แล้วก็นึกถึงพ่อกับแม่อยู่ในใจ 555

หลังจากออกเรือมาได้สักพักใหญ่ ฝ่าฝนตกหนักคลื่นสูงๆมาได้ ก็มาถึงถ้ำไวกิ้ง

เป็นถ้ำที่มีภาพเขียน และคาดว่าเป็นที่อยู่ของนกนางแอ่นด้วย ซึ่งตอนนี้ไม่ได้เปิดให้เข้าชมแล้ว จึงชมได้เฉพาะด้านหน้าเท่านั้น

ออกจากถ้ำไวกิ้งมาแป๊บนึง ก็จะมาถึงอ่าวปิเละ มีลักษณะเป็นช่องแคบ เข้าไปข้างในเป็นลากูน สวยงามมากๆ

ปลาเล็กปลาน้อยในปิเละลากูน

ความยิ่งใหญ่แห่งขุนเขาที่โอบล้อม สีสันของน้ำทะเล สวยงามตระการตาจริงๆ ขอชมอีกทีดังๆว่า “ทะเลไทย สุดยอดไปเล้ยยยย”

ออกจากปิเละลากูนมาชั่วอึดใจมด (จะสื่อว่าแป๊บเดียวเท่านั้น) ก็มาถึงบริเวณหน้าอ่าวโละซามะ พี่คนขับเรือก็ดับเครื่องยนต์ พวกเราก็เลยถามว่า

เรา: “จอดให้ดำน้ำตรงนี้เหรอคะพี่”
พี่คนขับเรือ: “ถึงแล้วววว…..เดี๋ยวน้องว่ายน้ำข้ามไปขึ้นบันไดตรงนั้นนะ แล้วเดินไปห้านาทีถึงอ่าวมาหยาเลย”
เรา: “เฮ้ย!!! จริงเหรอพี่ ต้องว่ายน้ำไปเนี่ยนะ พี่ขับเรือไปใกล้ๆอีกได้ปะคะ”
พี่คนขับเรือ: “เนี่ยใกล้สุดแล้ว น้องค่อยๆว่าย ค่อยๆว่ายไปนะ ไม่ต้องรีบ”
เรา: มองหน้ากัน เอาวะ!! พร้อมกับสั่งเสีย “ถ้ามีไรเกิดขึ้นพี่ไปช่วยหนูด้วยนะ”
พี่คนขับเรือ: “ไม่มีอะไรหรอก ค่อยๆว่าย ค่อยๆว่าย” พร้อมกับนั่งยองๆสูบบุหรี่ ชิวปิ้ว

พวกเรา setup ชูชีพอย่างรัดกุม ใส่สนอกเกิ้ล ส่วนโมมดมีภาระคือกล้องโปร ต้องใส่ถุงกันน้ำวัดใจกันไปเลย โอ้วววพากล้องโปรว่ายน้ำข้ามไปเกาะมาหยา ประมาณว่าห่วงกล้องจะพัง แต่ทำไงได้ เอาก็เอาวะ!!

เราและแอนลงไปก่อน พยายามว่ายไป แต่เอ๊ะ!! ยิ่งว่ายยิ่งห่างเรือ ออกทะเลนะนี่ โอ้ยยยย ชีวิต สัตว์โลกตัวน้อยๆอย่างเรา รึจะสู้คลื่นทะเลไหว แต่เราก็ยังไม่ยอมแพ้ พยายามหาไลน์ไปเรื่อยๆ ตะกุยตะกายไปหลายท่า หาทางไม่เจอสักที ในที่สุด!! ขาของเราก็ไปถีบยันแอนเข้าให้ พาให้แอนไกลออกไปอีก แต่ตัวเรานั้น หาไลน์เจอแล้วววว ว่ายฉิวเลยนะกรู 5555

เฮ้อออ!!! เหนื่อยมากก และแล้วก็มาถึงจนได้ มองออกไปที่ทะเล แอนผู้โชคร้ายโดนเราถีบ ยังหาไลน์ว่ายมาไม่ได้ พี่คนขับเรือจึงพาแอนมาส่งให้ใกล้ที่สุด แล้วก็ให้แอนว่ายต่อมาอีกนิดนึง

และแล้ว……แอนผู้โชคร้ายก็มาถึง

เรือลำเล็กๆ หน้าภูเขานั่นคือเราของพวกเราเอง แหม!! จอดใกล้จัง 555

ยืนเหนื่อยอยู่แป๊บนึง เราเดินไปอ่าวมาหยาต่อดีกว่า

เป็นที่น่าสังเกตว่าเราต้องว่ายน้ำข้ามมา แต่พอขึ้นมาที่บันไดแล้ว เจอฝรั่งตัวแห้งเต็มไปหมด สงสัยจะมาเรือใหญ่กันหมดเลย

เดินจากอ่าวโละซมะ มาที่อ่าวมาหยา ใช้เวลาแป๊บเดียว ไม่ถึงห้านาที

ถึงแล้วววว………อ่าวมาหยา

อ่าวมาหยาวันนี้คลื่นแรงจริงๆ ตามที่พี่คนขับเรือบอก

สวยงามมากมาย สมคำร่ำลือ

สวยจริงๆ นี่เราฝันไปรึเปล่า???

คลื่นแรง ซัดมาทีแทบล้ม

ได้เวลากลับแล้ว เราเดินมาที่หลังอ่าวโละซามะ เพื่อว่ายน้ำไปขึ้นเรือตามเดิม

น้ำเริ่มขึ้น

ก่อนว่ายน้ำข้ามไปขอยืนทำใจ และติดตั้งอุปกรณ์ก่อน เราลองกวักมือเรียกให้พี่คนขับเรือขับมาใกล้ๆแต่ไม่ได้ผล พี่เค้ากวักมือเรียกเราตอบอีก บอกว่า “ว่ายมาเลย ว่ายมา” 555

ได้เวลาแล้ว ปะ!! ว่ายน้ำกัน

ออกเรือแล้ว เราได้แวะทักทายฝูงปลาดำน้ำที่อ่าวโละซามะอีกนิดหน่อย แล้วก็ตรงดิ่งกลับพีพีดอนกัน

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย เราก็เช็คเอาท์และฝากกระเป๋าไว้ที่โรงแรมก่อน เพื่อจะได้ไปเดินเล่น กินข้าว ซื้อของฝากกันก่อนกลับ

บรรยากาศร้านค้าต่างๆ บนเกาะพีพี

ได้เวลาขึ้นเรือกลับแล้ว เราจะขึ้นเรือไปที่ภูเก็ต และนั่งเครื่องบินจากภูเก็ตมา กทม.

บรรยกากาศภายในเรือ ติดแอร์เย็นสบาย

แต่เราขอมานอนปิ้งตัวเองอยู่บนดาดฟ้าเรือดีกว่า ดูไม่แออัด สบายกว่าเยอะ

ภาพบรรยากาศหลังฝนตก

ถึงท่าเรือที่ภูเก็ตแล้ว ก่อนหน้านี้พวกเราเห็นว่าถึงภูเก็ตแล้ว ยังพอมีเวลาเหลือเที่ยวอีกนิดหน่อย เราจึงถามพนักงานบนเรือเรื่องรถจากท่าเรือไปสนามบิน และรถจากท่าเรือเข้าเมืองภูเก็ต เพื่อประกอบการตัดสินใจ เนื่องจากเรามีสัมภาระมากมาย แต่ก็ได้คำตอบมาว่า

พนักงาน: “ที่ท่าเรือไม่มีรถ แต่ถ้าพี่อยากได้รถบอกผมได้ ราคาเริ่มต้นที่ 3,000 บาท แล้วแต่ชั่วโมง พี่จะเช่าไปไหน บ้าง”
พวกเรา : นึกในใจไม่เชื่ออย่างสุดชีวิต เอาอีกแล้ว ไม่มีอีกแล้ว ตัดหนทางกันสุดๆ พวกเราเลยบอกว่าเดี๋ยวขอปรึกษากันก่อน

ก่อนที่จะมาขึ้นท่าเรือ เราก็มานั่งปรึกษากันบนดาดฟ้าว่าเอาไงดี พี่พนักงานก็เดินมาบอกอีกว่า “รถไม่มีจริงๆ” สุดท้ายพวกเราก็ตัดสินใจลองหาเองดีกว่า ลองดูก่อน

พอขึ้นท่าเรือมา เราก็ไปหาที่ยืนคิด ยืนรวมพล เราก็ได้ลองถามพี่คนขับรถตู้ข้างๆ ซึ่งตอนนั้นเค้ามารับทัวร์ไต้หวัน ไปโรงแรม (ขอย้ำว่าต้องค่อยๆแอบถามนะคะ เพื่อความปลอดภัยของพี่เค้า)ได้สอบถามเส้นทางที่อยากไป และราคา “พี่เค้าบอกว่า 800 บาท แต่พี่ติดแขกนะ ต้องไปส่งที่โรงแรมก่อน” เราก็หน้าด้านบอกไปว่า “งั้นขอไปเที่ยวโรงแรมแขกกะพี่ด้วยนะ” เค้าก็โอเค

ที่แรกที่พี่เค้าพามาเที่ยว ซึ่งเป็นทางผ่าน จุดชมวิวแหลมพันวา

หลังจากแหลมพันวาแล้ว พี่เค้าก็พามากินหมี่ฮกเกี้ยน ที่ร้านหมี่ต้นโพธิ์ อร่อยมากๆ สุดๆไปเลย

ร้านหมี่ต้นโพธิ์ อยู่แถวๆวงเวียนสุรินทร์

อยู่ติดกับศาลเจ้า

หลังจากกินหมี่ฮกเกี้ยนเสร็จแล้ว พี่เค้าก็พามาถ่ายรูปย่านตึกเก่า ชิโนโปรตุเกส

แวะซื้อของฝากที่พรทิพย์ ภูเก็ต

ก่อนกลับสนามบินแวะถ่ายรูปอนุสาวรีย์ท้าวเทพกระษัตรีและท้าวศรีสุนทรมาด้วย

ถึงสนามบินโดยสวัสดิภาพ

สรุปทริปกระบี่ 5-12 ต.ค. 54

ที่พัก
เรียงลำดับความประทับใจมาก-น้อย ดังนี้ (นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัว จากประสบการณ์จริงที่ได้พักมา)

เอกเขนกรีสอร์ท
พัก 3 คืน
Review: สะอาด สวย บรรยากาศดี บริการดี อาหารอร่อยมากทุกมื้อ
ฮาร์เวสเฮาส์ ตัวเมืองกระบี่ (http://www.harvesthousekrabi.com/)
พัก 2 คืน
Review: สะอาด สวย บริการดี ราคาถูก
คอกวางบีช รีสอร์ท เกาะลันตา
พัก 1 คืน
Review: สะอาด ราคาถูกมากๆ
The White 2 เกาะพีพี
พัก 1 คืน
Review: ไม่สะอาดเท่าที่ควร ห้องเล็ก ราคาถูก