เที่ยวเวียดนาม ตอนที่5 เที่ยวดาลัด เจดีย์มังกร Chua Linh Phuoc หุบเขาแห่งความรัก Thung Lung Tinh Yeu ตลาดกลางคืนดาลัด

แวะอ่านตอนที่ 4 ที่นี่จ้า >> เที่ยวเวียดนาม ตอนที่4 ฮาลองบก (นิงห์บิงห์) ฮวาลือ ตามก๊อก Hoa Lu Tam Coc

สวัสดีเช้าวันที่ 7 กันยายน 2556 ออกจากโรงแรมแต่เช้า ตั้งแต่ 06.15 น. โดยให้ทางโรงแรมเป็นคนจัดการหาแท็กซี่ให้ เช้านี้ฝนตกแต่เช้า ตั้งแต่มาเที่ยวเวียดนาม วันแรกจนถึงวันนี้ ยังไม่มีวันไหนเลยที่ฝนไม่ตก

นั่งแท็กซี่มาได้สักครึ่งชั่วโมง ตลอดสองข้างทางพบวิวแปลกใหม่ที่ไม่ค่อยคุ้นตานัก จึงลองเปิด Google Map ดูว่าเราอยู่ส่วนไหนแล้ว และใกล้ถึงสนามบินหรือยัง พอเปิด Google Map ดูก็พบว่าแท็กซี่ขับมาในเส้นทางที่อ้อมลงมาข้างล่าง พวกเราคิดในใจว่า สงสัยจะพามาทางที่ดีๆ ไม่มีหลุมไม่มีบ่อ คงเป็นทางด่วนอะไรอย่างงี้ แต่สักแป๊บนึงแท็กซี่ก็พาพวกเรามาจอดที่อู่รถ เปิดประตูเพื่อจะลงไปทำธุระและบอกกับพวกเราว่า 1 minute

ผ่านไป 5 นาที คนขับก็มาพร้อมกับผู้ชายอีก 1 คนถือโน้ตบุ๊คมาด้วย แล้วมา Setting มิเตอร์แสดงราคา ผ่านไปอีก 5 นาที ถึงเริ่มมีวี่แววว่าธุระของพี่แท็กซี่เสร็จแล้ว ได้เวลาไปสนามบินจริงๆ ซะที โชคดีที่พวกเราเผื่อเวลาเดินทางไปสนามบินไว้เยอะกว่า 2 ชม. เพราะกลัวว่ารถจะติดในตอนเช้าๆ แต่เอาเข้าจริงๆ เวลาเช้ามากๆ รถไม่ติดเลย แต่ต้องไปแวะทำธุระกับพี่แท็กซี่เค้าก่อนเท่านั้นเอง 555

ประมาณ 07.20 น. พวกเราก็มาถึงสนามบินนอยไบ เราจะบินไปดาลัดกันด้วยสายการบิน Vietjet Airline เช็คอินเรียบร้อย พอเหลือเวลาให้พักผ่อนหาอาหารเช้าทานบ้าง

ตาชั่งที่สนามบินนอยไบ น่ารัก กิ๊บเก๋

จากนั้นพวกเราเดินหาอาหารเช้าทานกันแถวๆ ที่เช็คอิน เราสั่งเป็นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสต้มยำกับไส้กรอกใส่ลงไปในชามเลย เมื่อรอจนเส้นสุกเราลองชิมดู อยากบอกว่า รสชาติไม่ได้แม้แต่ขี้ฝุ่นของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปไทย…….รสชาติประมาณว่าเป็นต้มยำแบบปลอมๆ น้ำจืดๆ เหม็นๆ เส้นแข็งๆ ไส้กรอกก็จืด ทุกอย่างดูเศร้าไปหมด 555

กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปไม่ค่อยมีความสุข เลยไปสั่งไส้กรอกมากินเพิ่ม รองท้องไปก่อน

เวลา 09.40 น. ได้เวลาบินลัดฟ้าสู่ดาลัด (Dalat)

ขึ้นเครื่องแล้วจ้า….

ระหว่างเครื่องเตรียม Take off แล่นผ่านโรงจอดเครื่องบินด้วย

Bye Bye……..Hanoi.

On the way to Dalat.

นั่งมาได้ประมาณชั่วโมงครึ่ง เครื่องก็เริ่มลดระดับ เริ่มเห็นภาพวิวหุบเขาแล้ว

ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง 45 นาที ก็ถึงสนามบินดาลัดแล้ว พอลงเครื่อง ตรงสายพานรอกระเป๋าจะมีเคาเตอร์ Airport Shuttle Bus เข้าเมืองดาลัต ราคา 40,000 VND เราเห็นว่าถูกกว่านั่งแท็กซี่แน่ๆ จึงไปซื้อตั๋วเพื่อใช้บริการ

รถจอดรอที่บริเวณประตูทางออกของสนามบิน

ภายในรถก็ไม่แออัด เลือกที่นั่งได้ตามใจชอบ

ออกมาจากสนามบินเลียนเคืองแล้ว….สนามบินเลียนเคือง เป็นสนามบินเล็กๆ หลังคาสีเหลืองสดใส ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองดาลัตราวๆ 30 กิโลเมตร

เริ่มเข้าสู่ตัวเมืองดาลัต เห็นป้ายโฆษณาของเวียดนาม กราฟฟิกเค้าดูเป็นเอกลักษณ์ดี เรามองแล้วได้อารมณ์เหมือนเห็นคนกำลังช่วยกันสร้างชาติอยู่ ประมาณนั้น

ใช้เวลาเดินทางเข้าตัวเมืองดาลัตประมาณ 40 นาที โดย Airport Shuttle Bus มาจอดส่งที่หน้าทางเข้าที่พักเลย โดยคืนนี้เราจะพักกันที่โรงแรม Ngoc Lan Hotel ในส่วนของรายละเอียดของห้องพัก เพื่อความละเอียดเราเลยเขียนเป็นบทความที่พักแยกไว้อีกบทความนึง ใครสนใจตามไปอ่านได้ที่นี่จ้า >> รีวิวที่พักเวียดนาม ที่พักดาลัด Ngoc Lan Hotel Dalat

หลังจากเช็คอินเข้าห้อง พวกเราพักผ่อนรอจนฝนซา ก็เริ่มออกมาเดินเที่ยวดาลัตกันต่อ ออกจากโรงแรมหง็อกลานโฮเทล เดินมาทางตลาดดาลัต

ตลาดดาลัด (Dalat Market) เวลาบ่ายๆ ก็ยังมีร้านค้าเปิดต้อนรับนักท่องเที่ยวอยู่เรื่อยๆ มีทั้งเสื้อผ้า ดอกไม้ ผลไม้ พืชผัก ตั้งวางขายเรียงรายตามทางเรื่อยๆ

ส่วนนี่คือ อาติโช (Atiso) หรือ อาร์ติโช๊ค (Artichokes) พืชที่มีคุณค่าทางอาหารและมีสรรพคุณทางยาในการช่วยบำรุงตับ และมีสารออกฤทธิ์ชื่อ ไซนาริน (cynarin) ช่วยลดไขมันในเลือด [ อ้างอิงจาก http://artichoke-tea.page.tl/ และ http://www.specially.tht.in/amor_artichock.html ] นำมาปรุงอาหารหรือนำมาทำเป็นเครื่องดื่มได้ โดยเฉพาะที่ดาลัตนิยมนำมาทำเป็นชา และถือว่าเป็นของฝากขึ้นชื่อของเมืองดาลัดด้วย

จากหน้าตลาดดาลัด มองออกไปจะเห็นหอคอยดาลัต ตั้งโดดเด่นประดุจเป็นหอไอเฟลแห่งเมืองดาลัต

ล่วงเลยเวลาอาหารกลางวันมามากพอสมควร พวกเราเริ่มหิว เดินจากตลาดดาลัดออกมาเรื่อยๆ เจอร้านอาหารเพียงแค่ไม่กี่ร้าน พวกเราเลยตัดสินใจมาลองชิมขนมปังฝรั่งเศส หรือบั่นหมี่อันลือเลื่อง เป็นอาหารกลางวันแทน

ร้านบั่นหมี่สุดอร่อยนี้มีชื่อว่า Lien Hoa เป็นร้านขายเบเกอรี่ต่างๆ และมีบั่นหมี่ใส่ไส้ที่อร่อยล้ำ ร้านตั้งอยู่ตรงข้ามโรงแรม Tulip Hotel

นี่คือหน้าตาของขนมปังฝรั่งเศส หรือบั่นหมี่ที่เราสั่งมา เราสั่งมา 3 ไส้ จำไม่ได้ว่ามีอะไรบ้าง ประมาณว่าเป็นหมูหยอง หมูแดง หมูฝอย อะไรประมาณนี้ ตอนแรกๆที่ยังไม่ได้ชิม ก็ไม่ได้หวังในรสชาติอะไรมากมาย แต่พอลองกินแล้วรู้สึกเลยว่าขนมปังหอมมาก ไม่แข็งอย่างที่คิดเลย อร่อยอะ!!!

ยืนกินบั่นหมี่ข้างถนน รอโบกแท็กซี่เพื่อไปเที่ยว เจดีย์มังกร (Chua Linh Phuoc) จุดหมายแรกของวันนี้

นั่งแท็กซี่ขึ้นที่ราบสูงมาได้ไม่นานนัก ห่างจากตัวเมืองดาลัดมาประมาณ 7 กิโลมตร ก็มาถึง เจดีย์มังกร (Chua Linh Phuoc) แล้ว โดยพี่แท็กซี่เค้าบอกกับเราว่าเค้าจะจอดรอให้เราเที่ยวกันตามสบาย เดี๋ยวเค้าจะหยุดมิเตอร์ให้

Moment แรกที่เห็นเจดีย์มังกร รู้สึกสวยจัง วัดนี้ตกแต่งด้วยศิลปะจากเซรามิก รายละเอียดยุบยิบดีแท้

เดี๋ยวเข้าไปดูวิหารด้านในบ้างดีกว่า

วิหารด้านใน โอ่อ่า สวยงามไปด้วยเซรามิกหลากสีสัน บนหลังคาของวิหารทำเป็นรูปท้องฟ้าสีสันสวยงาม

กราบนมัสการองค์พระประธาน และเคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ เพื่อความเป็นสิริมงคล

ผนังด้านบนของวิหารเป็นภาพเขียนพุทธประวัติของพระพุทธเจ้า

เซรามิกหลายๆชิ้น ประกอบกันเป็นเกล็ดมังกร

มาชมด้านนอกกันบ้าง ไหว้พระประธานในวิหารแล้ว แวะมาสักการะรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าวิหาร

เซรามิกแต่ละชิ้นที่ประกอบกันเป็นลวดลายบริเวณวิหารด้านนอก

พาหนะของเราในวันนี้

ออกจาก เจดีย์มังกร มาได้สักแป๊บนึง พี่แท็กซี่เค้าก็จอให้พวกเราชมวิวสวยๆ นับว่าโชคดีมากๆ ที่ได้เจอพี่แท็กซี่คนนี้ ไม่งั้นเราก็คงไม่รู้ว่าตรงไหนมีวิวสวยๆ น่าชมบ้าง

วิวสวยงาม แปลกตาไปอีกแบบ เดอะแก๊งค์คนนึงถ่ายเป็นภาพพานอรามาเอาไว้ด้วย สวยงามมากๆ

ชมวิวกันจนหนำใจแล้ว มุ่งสู่จุดหมายต่อไป เราจะไปเดินกินลมชมบรรยากาศ ดูพระอาทิตย์ตกกันที่ หุบเขาแห่งความรัก (Thung Lung Tinh Yeu)

แต่ทว่าชีวิตมันก็ต้องมีอุปสรรคบ้าง ระหว่างทางที่จะไปหุบเขาแห่งความรัก เราสังเกตว่ามีคนขี่มอเตอร์ไซค์บีบแตร และทักทายคนขับแทบจะตลอดทาง เราคิดในใจว่าพี่แท็กซี่คนนี้นี่รู้จักคนเยอะจัง สักพักพี่เค้าก็จอดให้เราลง จึงได้พบว่าจริงๆ แล้ว รถยางแตกนั่นเอง 555 …….. พี่แท็กซี่ลงมือเปลี่ยนยาง ไขๆ ใส่ๆ หมุนๆ รวดเร็วมาก ใช้เวลาไม่กี่นาทีก็เสร็จแล้ว

ถึงแล้ววว…..หุบเขาแห่งความรัก (Thung Lung Tinh Yeu)

หุบเขาแห่งความรัก (Thung Lung Tinh Yeu) ที่นี่เคยเป็นผืนป่าที่จักรพรรดิ์เบ๋าได๋ทรงเคยเข้ามาล่าสัตว์เมื่อในอดีต มีทะเลสาบตรงกลาง ห้อมล้อมด้วยเนินเขาเล็กๆ ปัจจุบันได้ทำเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ

ด้านหน้าทางเข้า ตกแต่งพร้อพไว้ให้ถ่ายรูปมากมาย

รถไฟกำลังจะออกพอดี พวกเราจึงไปซื้อตั๋วนั่งรถไฟชมบรรยากาศ หุบเขาแห่งความรัก

ออกเดินทางแล้ว Let’s go

นั่งรถมาได้แป๊บเดียว ฝนตกกระหน่ำอย่างหนัก มืดฟ้ามัวดิน

นั่งรถไฟมาจนถึงยอดบนสุด ซึ่งทำเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ฝนเริ่มซาลงบ้างแล้ว รถจอดให้แวะถ่ายรูปและซื้อของที่ระลึกประมาณ 10 นาที

ที่ด้านบนนี้ มีการจัดรูปปั้นชายหญิงไว้ตามมุมต่างๆ มากมายหลายคู่

คู่นี้คือ Adam กับ Eva

นอกจากรูปปั้นแล้ว ยังมีซุ้มที่นั่ง หนือเก้าอี้นั่งพักผ่อนตามจุดต่างๆ

เมื่อครบ 10 นาทีแล้ว รถแล่นลงเขามาจอดแวะพักที่จุดขายของที่ระลึกอีกจุดหนึ่ง ให้เวลาประมาณ 10 นาที แต่ฝนตกหนักมาก ไม่สามารถลงไปได้เลย ทุกคนนั่งรอเวลากันอยู่บนรถ พวกเราจึงได้เจอกับไกด์ชาวเวียดนามที่พูดภาษาไทยได้ เพราะเธออาศัยอยู่ที่เมืองไทย ทำหน้าที่เป็นไกด์คอยพานักท่องเที่ยวเวียดนามเที่ยวเมืองไทย

เราได้คุยกันสัพเพเหระ พวกเราจึงถามว่าส่วนใหญ่พาคนเวียดนามไปเที่ยวที่ไหนบ้าง ไกด์บอกว่า ส่วนใหญ่ไปแต่พัทยา พวกเราจึงได้พูดคุยแชร์ที่ท่องเที่ยวประเทศไทยที่สวยๆ อีกหลายที่ เผื่อเป็นทางเลือกอื่นๆ ให้เค้าลองไปพิจารณา จากนั้นเราก็ให้ไกด์ช่วยเขียนภาษาเวียดนาม บอกให้แท็กซี่มารอรับเราที่โรงแรมในวันพรุ่งนี้ด้วย เค้ายินดีช่วยอย่างมาก น่ารักจริงๆ

ฝนยังคงตกหนักอยู่ตลอด ความหวังที่จะมาเดินชิล มาปั่นเป็ด มาดูพระอาทิตย์ตก คงทำไม่ได้แล้ว เมื่อรถไฟมาจอดสุดสายที่เดิม พวกเราก็ต้อง บอกลาบ๊ายบาย หุบเขาแห่งความรัก กลับโรงแรมไปนอนเล่นรอฝนซา พร้อมกับนัดแนะให้แท็กซี่มารอรับพวกเราที่หน้าโรงแรมในตอนเช้า

ถึงเวลาทานอาหารเย็นแล้ว พวกเราเห็นป้ายติดไว้ที่ล๊อบบี้ว่าที่โรงแรม Ngoc Lan Hotel มีบุฟเฟ่ต์อาหารเย็น ฝนก็ตกอยู่ด้วยพวกเราจึงตกลงใจซื้อคูปองอาหารเย็น กินที่โรงแรมนี่แหละ จะได้ไม่ต้องเดินตากฝนออกไปหาร้านอาหารข้างนอก ราคาคูปองคิดเป็นเงินไทยประมาณคนละ 300 กว่าบาทจ้า

อาหารมีเยอะหลากหลายมาก มีทั้งอาหารท้องถิ่นของเวียดนาม ซีฟู้ด อาหารตะวันตก ของหวาน ผลไม้มากมาย เราตรงดิ่งมาที่เค้าเตอร์บาร์บีคิวก่อนเลย เราเลือกๆ ของที่เราอยากกินใส่จาน เชฟแจ้งว่า วางไว้ได้เลยปิ้งเสร็จเราค่อยเดินไปรับ แต่เอาเข้าจริง เราเดินไปสองรอบเราไม่ได้กินเลยสักที เพราะจานของเราที่ปิ้งเสร็จแล้ว มีคนหยิบมั่วไปตลอด ของปิ้งก็ต้องใช้เวลาสรุปว่าทั้งหมดทั้งมวลเราได้กินจริงๆ 1 จาน ที่เหลือเราขอเดอะแกงค์คนอื่นๆ กินเอา 555

มาดูเมนูโซนอื่นๆ บ้าง

ผลไม้และของหวาน

มีครีมบูเล่ด้วย

สรุปบุฟเฟ่ต์มื้อนี้ คหสต.ของเรา เราว่าก็คุ้มดี อาหารหลากหลาย เติมได้ตลอด แม้จะโดนหยิบมั่วไปบ้าง แต่ว่าก็ทานได้แบบไม่อั้นในราคา 300 กว่าบาท เราว่าคุ้มดี

ทานมื้อเย็นเรียบร้อยแล้ว มาเดินสำรวจตลาดกลางคืนดาลัดกันต่อ เริ่มจากบริเวณหน้าโรงแรม Ngoc Lan Hotel ทางฝั่งโรงแรมมากมายไปด้วยร้านขายเสื้อผ้า โดยเฉพาะเสื้อกันหนาว ผ้าพันคอ อุปกรณ์กันหนาวเยอะมาก

เดินดูมาก่อนเรื่อยๆ แวะมาหาร้านของฝาก ซื้อชาอาติโช ของฝากขึ้นชื่อของเมืองดาลัตกันก่อน

ช้อปเสื้อผ้า ของฝาก เสร็จเรียบร้อยแล้ว มาหาร้านนมนั่งชิลต่ออีกสักหน่อย มาดาลัดแล้วไม่ได้มานั่งกินนมที่ตลอดกลางคืนเดี๋ยวจะหาว่ามาไม่ถึงดาลัด อิอิ

แต่ละร้านจะมีเด็กเชียร์นมเป็นของตัวเอง ส่วนร้านที่เรานั่งเด็กเชียร์นมเป็นผู้ชาย ยืนทักทายขายนมอยู่ที่หน้าร้าน

เราสั่งเป็นนมถั่วเหลืองมา แม่ค้าพูดไทยได้ด้วย แนะนำเราว่ามี ถั่วเหลือง ถั่วเขียว ถั่วแดง หวาน ไม่หวาน พูดได้แกรู้เรื่องหมด รสชาติเราก็ว่าธรรมดานะ ที่เมืองไทยบ้านเราวาไรตี้กว่าหน่อย ใส่เครื่องได้เยอะแยะ

ทานนมเสร็จแล้ว พวกเราก็ตรงกลับโรงแรมไปพักผ่อน เตรียมเก็บของและท่องเที่ยวดาลัดกันต่อในวันพรุ่งนี้ วันนี้บ๊าย บายไปก่อนจ้า